Folge 149 - Noch warten

Click the picture to watch the episode!

Click above or below to see the transcript in your language!

Click,click and click!

Emma and Jenny are spending the night together.
Emma and Jenny are spending the night together.

Kommentar schreiben

Kommentare: 0

 

149 - Noch warten

Jenny: “Bist du noch wach?”

Emma: “Ja, ich bin noch wach. Und du?”

Jenny: “Nein, ich rede im Schlaf...kannste dich schonmal dran gewöhnen.”

Emma: “Du bist doof.”
Jenny: “Ey, Ich bin doof?”

Emma: “Nein, du bist nicht doof.”

Jenny: “Oh...”

Emma: “Du bist toll.”

Jenny: “Du bist auch toll.”

Emma: “Jenny?”

Jenny: “Emma?”

Emma: “Ist es wirklich okay wenn wir noch warten?”

Jenny: “Warten...worauf warten?”

Emma: “Naja, du weißt schon.”

Jenny: “Ne, weiß ich nicht. Sag mal.”

[Jenny guckt Emma ernst an bis sie lachen muss.]

Emma: “Ah, du bist doof!”

[Sie lachen zusammen bis Jenny Emma's Hand zurück in ihre nimmt.]

Jenny: “Hey, aber es ist wirklich kein Problem. Mach dir bitte keine Sorgen. Ich liebe dich und ich weiß, dass das für dich alles neu ist, aber - … wir warten so lange bis wir das auch beide wollen. Einverstanden?”

Emma: “Glaubst du, dass deine Eltern das Ben's Vater erzählt haben? Also das mit uns?”

Jenny: “Ach, 100 Pro nicht. Die müssen das selbst erstmal auf die Reihe kriegen.”

Emma: “Und was machen wir eigentlich mit der Schule? Also erzählen wir's den anderen oder nicht?”

Jenny: “Ey, keinen Stress. Ich würd sagen wir warten einfach mal ab und schauen. Okay?”

Emma: “Okay.”

 


 

149 - Esperando

Jenny: “Estas despierta?“

Emma: “Si y tu?”

Jenny: ”No, estoy hablando dormida… Ya tendrás que acostumbrarte”

Emma: “Eres tonta!”

Jenny: “Ey… tonta yo?”

Emma: “No, no lo eres…”

Jenny: “Oh!”

Emma: “Eres increible.”

Jenny: “Tu eres increíble también.”

Emma: “Jenny?”

Jenny: “Emma?”

Emma: “Estas segura que esta bien si esperamos?”

Jenny: “Esperar? Esperar para que?”

Emma: “Bueno… tu sabes…”

Jenny: “No, la verdad no .... dime…”

[Jenny mira a Emma con seriedad hasta que ya no puede contener la risa]

Emma: “Ah, eres tonta”

[Rien juntas hasta que Jenny toma la mano de Emma en la suya nuevamente]

Jenny: “Oye, pero de verdad no hay problema. Por favor no te preocupes .... Te amo ... Y yo se que esto es muy nuevo para ti ... esperaremos hasta que las dos lo queramos. Te parece bien?

Emma: “Crees que tus padres le dijeron algo al papa de Ben? Hacerca de nosotras?

Jenny: “Definitivamente No! .. Ellos mismos tienen que acostumbrarse primero..."

Emma: “Y en la escuela? Quiero decir, vamos a decirle a los otros o no?

Jenny: “Hey, no te preocupes. Yo digo que esperemos a ver que pasa .... Te parece?”

Emma: “Si”

 


149 – Attendre

Jenny: Es-tu toujours éveillée?

Emma: Oui, je suis éveillée, et toi?

Jenny: Non je parle dans mon sommeil, tu vas devoir t’y habituer.

Emma: Tu es bête!

Jenny: Hé, je suis bête?

Emma: Non tu n’es pas bête.

Jenny: Aah.

Emma: Tu es merveilleuse.

Jenny: Toi aussi tu es merveilleuse.

Emma: Jenny?

Jenny: Emma?

Emma: Est-ce que c’est vraiment ok si nous attendons encore un peu?

Jenny: Attendre? Attendre pour quoi?

Emma: Tu sais bien.

Jenny: Non, aucune idée. Dit-moi.

(Jenny regarde Emma innocemment et éclate finalement de rire.)

Emma: Ah, tu es bête!

(Elles rient toutes les deux jusqu’à se que Jenny prenne la main d’Emma et la porte contre elle)

Jenny: Hé, mais ce n’est vraiment pas un problème. Ne t’en fais pas. Je t’aime et je sais que tout ça est nouveau pour toi, mais… Nous attendrons jusqu’à temps qu’on le veuille toutes les deux d’accord?

Emma: Penses-tu que tes parents en ont parlé au père de Ben? De nous deux je veux dire.

Jenny: C’est certain que non. Ils doivent eux-mêmes s’y faire à l’idée.

Emma: Et que fait-on pour l’école. Ont le dit aux autres ou non?

Jenny: Hé pas de stress. Je pense que le mieux serait d’attendre et de voir comment ça se passe. D’accord?

Emma: D’accord.

 


149 – Περιμένοντας

Τζένη: Είσαι ξύπνια?

Έμμα: Ναι, είμαι ξύπνια, εσύ?

Τζένη: Όχι, μιλάω στον ύπνο μου… Πρέπει να το συνηθίσεις.

Έμμα: Είσαι χαζή!

Τζένη: Ει… είμαι χαζή?

Έμμα: Όχι, δεν είσαι.

Τζένη: Α!

Έμμα: Είσαι τέλεια.

Τζένη: Και εσύ είσαι τέλεια.

Έμμα: Τζένη?

Τζένη: Έμμα?

Έμμα: Σε πειράζει να περιμένεις?

Τζένη: Να περιμένω? Τι να περιμένω?

Έμμα: Λοιπόν… ξέρεις…

Τζένη: Όχι, πραγματικά… πες μου…

[Η Τζένη κοιτάει σοβαρά την Έμμα, μέχρι που ξεσπάει σε γέλια]

Έμμα: Α, είσαι χαζή.

[Χαχανίζουν μαζί μέχρι που η Τζένη πιάνει το χέρι της Έμμα]

Τζένη: Ει, πραγματικά δεν είναι πρόβλημα. Μην ανησυχείς… Σε αγαπώ. Ξέρω ότι όλα αυτά είναι καινούρια για σένα, αλλά – θα περιμένουμε μέχρι να το θέλουμε και οι δύο. Οκ?

Έμμα: Πιστεύεις ότι οι γονείς σου το είπαν στον πατέρα του Μπεν? Για εμάς?

Τζένη: Αποκλείεται. Πρέπει πρώτα να το χωνέψουν οι ίδιοι…

Έμμα: Και στο σχολείο. Θέλω να πω, θα το πούμε στους άλλους ή όχι?

Τζένη: Ει, μην αγχώνεσαι. Εγώ λέω να περιμένουμε. Οκ?

Έμμα: Ok.

 


149 - Várakozás

Jenny: “Még ébren vagy?“

Emma: “Igen, még ébren, és te?”

Jenny: ”Nem, álmomban beszélek… majd hozzászoksz.”

Emma: “Bolond vagy!”

Jenny: “Mi? Én, bolond?”

Emma: “Nem, nem vagy bolond.”

Jenny: “Ó!”

Emma: “Klassz vagy!”

Jenny: “Te is klassz vagy.”

Emma: “Jenny?”

Jenny: “Emma?”

Emma: “Tényleg nem baj, ha várunk még?”

Jenny: “Várni? Mire várni?”

Emma: “Hisz tudod…”

Jenny: “Nem, nem tudom… mondd el…”

[Jenny komoly szemekkel Emmára néz, de nem bírja tovább, és nevetésben tör ki.]

Emma: “Ah, bolond vagy!”

Jenny: “Hé, tényleg nem baj. Kérlek, ne aggódj… szeretlek! Tudom, hogy ez mind még nagyon új neked – várunk, amíg mindketten akarjuk, oké?”

Emma: “Gondolod, hogy a szüleid meséltek Ben apjának rólunk?

Jenny: “Biztosan nem. Először maguknak kell feldolgozniuk…”

Emma: “És mi van a sulival? Úgy értem… elmondjuk a többieknek, vagy ne?”

Jenny: “Hé, ne aggódj. Várunk, és meglátjuk mi lesz, oké?”

Emma: “Oké.”

 


149 - Menunggu


149 - Aspettiamo

Jenny: “Sei ancora sveglia?“

Emma: “Si, sono sveglia, e tu?”

Jenny: ” No, parlo nel sonno… una cosa a cui ti devi abituare”

Emma: “Stupida!”

Jenny: “Ehi… sono stupida?”

Emma: “No, non lo sei…”

Jenny: “Oh!”

Emma: “Sei grande”

Jenny: “Anche tu sei grande.”

Emma: “Jenny?”

Jenny: “Emma?”

Emma: “Va bene per te aspettare?”

Jenny: “Aspettare… aspettare cosa?”

Emma: “Beh… lo sai…

Jenny: “No, davvero… dimmi”

[Jenny guarda Emma tutta serie finché non scoppia a ridere]

Emma: “Ah, sei stupida”

[Ridono insieme e poi Jenny prende le mani di Emma tra le sue.]

Jenny: “Ehi, ma certo, non e’ un problema. Ti prego, non preoccuparti… Ti amo. So che tutto questo e’ nuovo per te ma aspetteremo finché tutte e due lo vorremo veramente. Okay?”

Emma: “Pensi che i tuoi genitori lo hanno detto al padre di Ben? Di noi?”

Jenny: “Sicuramente no. Devono prima pensarci un po’ su loro…”

Emma: “E a scuola? Cioè, lo diciamo agli altri o no?”

Jenny: “Ehi, non ti preoccupare. Direi di vedere come butta… okay?”

Emma: “Okay.”

 


149 - Wachten

Jenny: "Ben je nog wakker?"

Emma: "Ja, en jij?"

Jenny: "Nee, ik praat in mijn slaap... iets waar je maar beter aan kan wennen."

Emma: "Gij zotke!"

Jenny: "Hej.. ben ik zot?"

Emma: "Nee, dat ben je niet."

Jenny: "Oh!"

Emma: "Je bent geweldig."

Jenny: "Jij bent ook geweldig."

Emma: "Jenny?"

Jenny: "Emma?"

Emma: "Is het echt ok voor jou om te wachten?"

Jenny: "Wachten.. wachten waarop?"

Emma: "Wel.. je weet wel.."

Jenny: "Nee, ik weet het niet, vertel.."

(Jenny kijkt serieus naar Emma tot ze zich niet meer kan inhouden en in de lach schiet)

Emma: "Stomme!"

(ze lachen samen tot Jenny Emma's hand weer vastneemt)

Jenny: "Hej, maar het is echt geen probleem. Maak je alsjeblieft geen zorgen.. Ik hou van je. Ik weet dat dit alles nieuw is voor jou, maar... We wachten tot we dit allebei heel graag willen, ok?"

Emma: "Denk je dat je ouders het aan Bens vader verteld hebben? Over ons?"

Jenny: "Zeker en vast niet. Ze moeten er eerst zelf nog aan wennen."

Emma: "En op school? Ik bedoel, gaan we het de anderen vertellen of niet?"

Jenny: "Hey, maak je geen zorgen. Laten we gewoon afwachten en zien wat het geeft, ok?"

Emma: "Ok."

 


149 - Waiting

Jenny: “Are you still awake?“

Emma: “Yes I’m still awake, and you?”

Jenny: ”No, I am talking in my sleep… Something you should get used to.”

Emma: “You’re silly!”

Jenny: “Ey… I am silly?”

Emma: “No you’re not…”

Jenny: “Oh!”

Emma: “You’re great.”

Jenny: “You’re great, too.”

Emma: “Jenny?”

Jenny: “Emma?”

Emma: “Is it really okay for you to wait?”

Jenny: “To wait… to wait for what?”

Emma: “Well… you know…”

Jenny: “No, I really don’t… tell me…”

[Jenny looks serious at Emma until she can't help but break out laughing.]

Emma: “Ah, you're stupid.”

[They giggle together until Jenny takes Emma's hand in her own again.]

Jenny: “Hey, but it’s really no problem. Please don’t worry … I love you. I know that all of this is very new to you, but – we’ll wait until both of us really want it. Okay?”

Emma: “Do you think that your parents told Ben’s father about it? About us?”

Jenny: “Definitely not. They first have to deal with it themselves…”

Emma: “And what about school? I mean, are we going to tell the others or not?”

Jenny: “Hey, no worries. I’d say let’s just wait and see… okay?”

Emma: “Okay.”

 


149 - 等待

珍妮:你還沒睡嗎?

  艾瑪: 還沒,你呢?

 珍妮:我也還沒,我在說夢話你得習慣。

  艾瑪: 你真傻!

 珍妮:我哪有傻?

  艾瑪: 對,你沒有啊

 珍妮:喔!

  艾瑪: 你真棒!

 珍妮: 你也真棒。

  艾瑪: 珍妮?

 珍妮:艾瑪?

  艾瑪: 你這樣等真的沒關係嗎?

 珍妮: 等?等甚麼?

  艾瑪: 你知道的

 珍妮: 沒有,我真的不知道跟我說

(珍妮很嚴肅地看著艾瑪然後忍不住大笑。)

 艾瑪: 啊,你真笨。

(她們兩個笑到珍妮再拿艾瑪的手)

 珍妮:喂,真的沒問題。請不要擔心我愛你。我知道這一切對你來說都很陌生,但是我們等到兩個人真的都想要,好嗎?

 艾瑪:你覺得你父母跟貝格曼先生講了嗎?我們的事?

 珍妮:不可能。他們自己要先克服

 艾瑪:那在學校呢?我們要跟同學講嗎?

 珍妮:喂,別擔心。我們就再看看好嗎?

艾瑪:好。


149 - Esperar

Jenny: Estàs desperta encara?

Emma: Sí, estic desperta, i tú?

Jenny: No, parlo en somnis…T’hi hauràs d’anar acostumant.

Emma: Tonta!

Jenny: Ei, sóc tonta?

Emma: No, no ho ets…

Jenny: Ah!

Emma: Ets genial.

Jenny: Tú també ets genial.

Emma: Jenny?

Jenny: Emma?

Emma: De debò que no et fa res esperar?

Jenny: Esperar? Esperar què?

Emma: Bé…ja ho saps….

Jenny: No, no ho sé, digues...

(Jenny mira molt seriosa a Emma, fins que no pot més i es posa a riure.)

Emma: Ah, tonta!

(Riuen fins que Jenny agafa altra cop la mà de l’Emma.)

Jenny: Ei, cap problema, de debò. No et precupis... t’estimo. Sé que tot això és molt nou per a tú, esperarem fins que les dues ho volguem. D’acord?

Emma: Creus que els teus pares li han dit al pare de Ben? Això nostre?

Jenny: Segur que no. Primer hi han de fer front ells.

Emma: I a l’institut? Ho hem de dir o no?

Jenny: Ei, no pateixis. Esperem a veure què passa…d’acord?

Emma: D’acord.